Het kan voor boerderijdieren en groepen ook. Het verschil als “bestands”recept is dat het specifiek gericht is op een bepaald probleem, zoals te weinig melk geven of windeieren leggen en voor die diersoort specifiek is. Kalkgebrek bij een kip die windeieren legt is niet hetzelfde oplossen als kalkgebrek bij een koe of kat. Voor deze dieren zijn er de individuele kruidenrecepten, die zeer gericht worden gemaakt. In plaats van veel verschillende potjes en pannetjes met voedingssupplementen heeft u slechts één en dus volledig individuele kruidenformule. Gemakkelijker te geven en door het voer te mengen dan een hele rits supplementen. Het individuele kruidensupplement kan ook worden geproduceerd voor echt moeilijke eters; er zijn talloze kruiden met weinig geur en smaak, en er zijn een groot aantal kruiden die de smaak, voor een bepaald dier aanzienlijk verbeteren. Verder is de kostprijs ook van belang; een kruiden recept met een aantal exotische TCVM kruiden of moeilijk te krijgen zeldzaamheden zal voor een kameel al snel te duur worden, de hoeveelheden zijn immers aanzienlijk. Daar komt de expertise van de THP al snel van pas, hij is in staat al de verschillende eisen in de samenstelling te verenigen.
Kennis van zaken
Al net zoals bij ons mensen zijn talrijke ziekten van onze dieren uitsluitend of gedeeltelijk het gevolg zijn op een verkeerde voeding. Vaak is het niet genoeg om een paar “kruiden” te voeden en zeker niet als ze zonder deskundigheid worden gemengd, omdat kruiden dan meer kwaad dan goed kunnen doen. Dieren reageren heel verschillend op bepaalde inhoudsstoffen. Talrijke kruiden kunnen niet worden gebruikt bij omdat ze voor een specifieke soort giftig zijn, of gewoon niet of heel anders werken. Sommige kruiden en planten zijn zeer giftig en leiden direct tot ernstige vergiftigingsverschijnselen, zoals belladonna of herfsttijloos; niemand zal het in zijn hoofd halen daarmee te experimenteren. Andere kruiden zijn slechts licht toxisch en kunnen tot sluipende vergiftigingsverschijnselen leiden. Het is niet alleen de toxiciteit die telt. Een respectabel aantal kruiden mogen niet aan dieren, waarvan hun eieren, melk, hun vlees of wol wordt gebruikt, worden gegeven. Daarbij horen, om er een paar te noemen, salie, eucalyptusbladeren, vrouwenmantel, valeriaan en hop. En die regels zijn in de EU weer anders dan in Zwitserland, waar ik ook regelmatig kom.
Van enorm belang is daarom de expertise, welk kruid kan worden gebruikt bij dierenvoeding. Vergelijkingen met mensen of andere dieren gaan vaak niet op.
Bijvoorbeeld knoflook is voor paarden boven een bepaalde dosis zwak toxisch, in het bijzonder op de lange termijn bij dagelijks voederen. Voor honden is het giftig als het veel gevoerd wordt (zo’n 5 gram per kilo lichaamsgewicht; voor een hond van 10 kg zijn dat ongeveer 15 teentjes!), maar voor mensen wordt knoflook beschouwd als zeer gezond. Eikenschors, dat vaak bij diarree wordt ingezet, of bij inwendige parasieten of bij huidziekten, kan in kleine doses bij eenden al legnood en ei-afwijkingen veroorzaken, in grotere doses ook de melkgift verminderen bij koeien en schapen, of in hoge doses huidirritatie, en lever en nierschade geven bij een aantal diersoorten. Echter, in de juiste hoeveelheid voor de juiste diersoort kan het een heilzame werking hebben, St. Janskruid is er nog zo een. In het bijzonder zijn paarden er extreem gevoelig voor. Kleine hoeveelheden zijn voldoende voor de ernstigste symptomen van intoxicatie; huiduitslag, lang blijvende fotosensibilisatie van de huid met blaasjes, jeuk, en ontstekingen. Met veel andere planten is het vanwege het ontbreken van gegevens oppassen. Alleen onder begeleiding van een fytotherapeut, THP of dierenarts, en regelmatige controle is het veilig die te geven.
Het percentage van een bepaald kruid in het mengsel is belangrijk, voor het beoogde resultaat. De verhouding is van grote invloed is op het resultaat en de toepassing. De Chinezen weten dat al heel lang, en hebben mooie namen gegeven aan de functie die een kruid heeft in een samenstelling (keizer, minister, adjudant… ) waarbij het percentage van de hoogste “persoonlijkheid” in het mengsel niet altijd het hoogste hoeft te zijn. De eigenaar van het dier merkt dit wanneer hij alle kruiden van een op het internet gevonden ingrediëntenlijst in gelijke verhoudingen mengt. Dit geïmproviseerde kruidenmengsel zal zichzelf nauwelijks bewijzen, er is goede kennis voor nodig om het effectief te laten zijn.
Positieve effecten van kruiden bij dieren.
Het gebruik van kruiden bij dieren heeft een lange traditie en in de correcte samenstelling kunnen ze veel goeds doen. Dieren doen het zelf ook. Het is talloze malen gedocumenteerd. In het wild zoeken ze zelf actief naar planten als ze zich niet lekker voelen, en niet alleen als ze ziek zijn maar ook profylactisch zien we dat bij dieren terug.
Kruiden zijn een natuurlijk voedingssupplement voor bv. paarden, pony’s en ezels. Ze hebben altijd deel uitgemaakt van hun dieet, vers dan eigenlijk, hoewel ze ook heel graag verlepte brandnetels en verdroogde afgevallen hazelnoottakjes eten. Ze worden goed benut in hun spijsverteringskanaal, het is helemaal daarop ingesteld. Door de intensieve beheer van onze gronden worden er maar weinig kruiden gevonden. Structuur en soorten gras zijn van vitaal belang. Het mineralen gehalte van gras en ook vezel en vitamine gehalte uiteraard kunnen nogal veel verschillen. Het is ook sterk afhankelijk van de grond waarop ze groeien en het seizoen. 
Een individueel op maat gemaakt kruidenrecept kan die lacunes opvullen.
De bestanddelen van kruiden, bekend als fytonutriënten, zijn een hele lange lijst waarvan de belangrijkste groepen zijn: fenolen, saponinen, sulfiden, chlorofyl, monoterpenen, flavonoïden, etherische oliën, slijmstoffen, alkaloïden, glycosiden, fyto-oestrogenen, flavonoïden, bitterstoffen en looistoffen. De afzonderlijke stoffen worden onderzocht op hun farmacologische activiteit. Maar een onopgemerkt en ondergewaardeerd onderdeel van kruiden is dat ze een belangrijke bron vormen van natuurlijke mineralen en sporenelementen in (meestal) evenwichtige proporties. Kruiden bevatten veel mineralen en sporenelementen (kalium, calcium, fosfor, magnesium, chloor, ijzer, koper, zink, mangaan, selenium, zwavel etc.). Een verhoogde behoefte aan bepaalde sporenelementen kan door een goed gekozen kruidenrecept worden gedekt.
De gecontroleerde toevoer van kruiden als donors van essentiële voedingsmiddelen, sporenelementen, vitaminen en mineralen kan zeer gunstig uitwerken. Vaak zijn ze door het verwerkingsproces van bv. drogen, macereren, of trekken in heet water gemakkelijk opneembaar. Rijk aan magnesium zijn bv. brandnetelblad, haverstro, zoethout, grote kliswortel en vogelmuur. Selenium vind men veel in wild kattenkruid, heemst en sommige zuringsoorten. Mangaan in bv. gemberwortel, kaneelschors, dragon en aarmunt. Kruiden kunnen zowel worden toegediend als een alcoholisch of waterig extract, gedroogde extracten, poedervormige stoffen zoals kruidenthee of gedroogde hele plant of plantdelen. Vooral gedroogde kruidenmengsels zijn succesvol gebleken bij bijvoorbeeld paarden, dromedarissen, schapen, honden en vogels. Wij hebben ze in de wildopvang zelfs gebruikt voor vossen, reeën en dassen.
In onze webwinkel kunt u prijsinformatie vinden over het individueel samengesteld kruidenmengsel, of u kunt vrijblijvend even bellen, whatsappen, of contact opnemen deze pagina.